داوری بین المللی به چه معناست؟ آیا معاهداتی در مورد داوری بین المللی وجود دارد؟ تاریخچه داوری بین المللی به چه صورت است؟ نگاه های کشورهای جهان به شکلی می باشد؟
امروزه داوری بین المللی را می توان چنین تعریف کرد : داوری بین المللی به عنوان یکی از روش های حقوقی فیصله اختلافات میان تابعان فعال حقوق بین الملل در مورد موضوعات حقوق بین الملل ، توسط دادرسان و داوران خود به عنوان داور یا داوران براساس قواعد بین المللی و استثنا سایر ملاحظات حقوقی یا غیرحقوقی است. داوری از نظر تاریخی دارای قدمت زیادی است . در دوران باستان برای حل اختلافات مذهبی که بین دولت شهر های مستقل یونان بروز می کرد از دورای استفاده می کردند.
مقایسه داوری بین المللی با دادگستری بین المللی
هرچند میان داوری و دادگستری بین المللی در اساس شباهت هایی وجود دارد اما امروزه از داوری پیش از دادگستری استقبال می شود. دلایل این استقبال ، امتیازی است که داوری نسبت به دادگستری دارد. از جمله مهم ترین آن امتیازات عبارت اند از : آزادی عمل طرفین در انتخابات داور و قانون داوری ، سرعت در رسیدگی ، کارایی بیشتر ، محرمانه بودن ، کاهش هزینه ی دادرسی ، رعایت نظریات طرفین توسط داور ، تخصصی بودن بیشتر داوری و بالاخره مورد اعتماد بودن بیشتر داور .
مبانی داوری
- اجباری
- اختیاری
اساس داوری بر ارادی بودن آن است ؛ به این معنی که توسل به این روش تنها با رضایت و توافق کلیه طرفین اختلاف امکان پذیر است. مداخله اراده ممکن است دو حالت داشته باشد : توافق طرفین اختلاف پس از وقوع اختلاف و محدود به همان موورد اختلاف که به همان مورد اختلاف که به آن داوری اختیاری می گویند و دیگری توافق قبل از وقوع اختلاف کع به ان داوری اجباری می گویند. ( نویسنده: امید محمدی ،موسسه ملک پور)
- داوری اختیاری
داوری اختتیاری مبتنی است بر ” موافقت نامه خاص ” که به موجب آن دو طرف اختلاف ، توافق می نمایند که حل آن اختلاف را به مرجع ثالثی واگذار کنند چنین موافقت نامه ای ، بدان علت که توافق طرفین در آن ظاهر است از هر شکل شبیه به معاهدات بین المللی است پس باید قواعد مربوط به معاهدات رعایت شود. موافقت نامه های خاص ، قانون داوری است، واحترام به آن و متابعت از آن برای مقام داوری کننده الزامی است. در چنین معاهده ای تراضی و توافق طرفین ثبت می شود ، موضوع اختلاف درج میگردد، داور یا داوران انتخاب می شوند واختیارات آنها مشخص می شود. همچنین قواعد آیین دادرسی تدوین می گردد. از جمله این موافقت نامه ها می توان از بیانیه الجزایر در زمینه حل وفصل دعاوی مالی ایران و ایالت متحده آمریکا نام برد.
- داوری اجباری
داوری اجباری به گونه ای که بیان شد مبتنی بر توافق سازمان های بین المللی و کشورها در توسل به روش داوری ، به هنگام بروز اختلاف احتمالی آتی است. امروزه ، داوری اجباری تحت نظام معاهدات دو یا ند جانبه جهانی یا منطقه ای است. این تعهدات معاهده ای دو شکل متفاوت دارند : شرط داوری ومعاهده ی دایمی داوری.
شرط داوری
تعهد مراجعه به داوری ممکن است به صورت یک شرط باشد که به آن شرط داوری گویند . قید چنین شرطی در یک معاهده جنبه فرعی دارد وموضوع اصلی آن معاهده ، موضوع دیگری است. شرط داوری گاهی عام وگاهی خاص است. شرط داوری ، عام در مورد توسل به شیوه های داوری در صورت وقوع هر نوع اختلافی است که امکان دارد از معاهده اصلی حاصل گردد. اما شرط داوری خاص فقط در مورد رجوع به داوری در اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای معاهده اصلی است.این شرط اصولا در معاهدات بازرگانی دیده می شود.
معاهده دایمی داوری
معاهده دایمی داوری ، معاهده مستقلی است که منحصرا به منظور فیصله دادن به اختلافات منعقد می شود. معاهدات داوری اصولا دو جانبه می باشد. پس از جنگ جهانی اول با تشویق جامعه ملل تعداد این معاهدات رو به فزونی است ودر اکثر انها رجوع قبلی به سازش برای توسل به شیوه داوری پیش بینی شده است . معروف ترین معاهدات داوری در این دوران ، معاهدات داوری ضمیمه معاهدات ۱۹۲۵ لوکارنو است در سال ۱۹۲۸ معاهده عامی به نام پیمان عمومی داوری توسط مجمع جامعه ملل به تصویب رسید. این معاهده در ساال ۱۹۴۹در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورد تجدید نظر قرار کگرفت و از سال ۱۹۵۰ به مرحله اجرا در آمد.
متقاضیان گرامی می توانید در مورد کسب اطلاعت بیشتر با موسسه ملک پور در ارتباط باشید. موسسه ملک پور با سالها سابقه درخشان در امر مهاجرت همچنین ارایه مشورت های در مورد حقوق بین الملل شما را یاری دهد. شما می توانید با موسسه ملک پور از طریق تلفن مشاوره رایگان دریافت نموده و همچنین از طریق مشاوره حضوری از تجربیات و اطلاعات کافی مشاوران و وکلای حقوق بین الملل کارآمد را به دست آورید.
